Deel 28: Levende Doden

Erg lang zijn we niet blijven hangen in de tempel. Helaas hoorde de priester blijkbaar geen stemmen meer, want natuurlijk toch jammer is. Ik had graag meer geweten over die stemmen die het over ‘Eric’ hadden, maar natuurlijk kan ik niet alles hebben.
We kregen in ieder geval het Sumerische Boek der Doden mee, al had de priester dat liever niet mee gegeven. Niet omdat hij er niet van wilde scheiden, maar omdat hij ons de Vervloeking niet gunde. William maakte zich daar echter helemaal niet druk over, zeker niet toen hij begreep dat het boek aantrekkingskracht had op ondoden. Vreemde jongeman, die neef van me…
We konden terug naar het dorp waar we de paarden nog hadden. Toen we uit de put kwamen (William had daartoe een enorme slang opgeroepen, volgens mij een demon… en dat voor iemand die zo tegen demonen is!) moesten we maken dat we weg kwamen, de dorpelingen vonden ons, levenden, blijkbaar ineens heel aantrekkelijk.
Ja, dat was een dodenwereld waar we waren. Vreemd hè, dat we iedere keer in zo’n omgeving terechtkomen… Ligt dat aan mij, omdat ik het op me heb genomen naar Dark End te gaan, of heeft William er mee te maken? Of is het onze combinatie?

Het schaduwreizen werkte hier niet. We zijn op zoek gegaan naar weer een doorgang en vonden er een in de woestijn terwijl we achtervolgd werden door skeletten.
We zijn uitgekomen in Babel en de toren bestaat dus echt! Het is een wereld die op de rand van Schaduw ligt. Troef werkt niet, Schaduwreizen heb ik nog niet geprobeerd, maar aangezien Troef en Patroon heel verschillend zijn, is het misschien mogelijk. Misschien. Of weer naar een doorgang zoeken.
Oh, er was een doorgang, in de toren die een tempel bleek te zijn. Maar deze was onklaar gemaakt door Rhexenor, die zich in de tempel aan de andere kant van de doorgang had uitgeleefd. Opdracht van Random, zei hij. Raar hè, dat we zo alle vier weer bij elkaar waren. Raar? Niet echt, als je in aanmerking neemt dat er een Deep One in de tempel gevangen werd gehouden…
Alle vier? Ja, want Ronardo bleek hier al enige tijd te zijn en iets te hebben met de hogepriesteres.
Wel hebben we heel wat uitleg gekregen over wezens als de Deep One . Het gekke is dat er een aantal feiten zijn, maar dat de volgorde van gebeurtenissen heel onduidelijk is. Als de Deep One een soort mindere Ctulhu is, wacht me nog heel wat! De Deep One is bepaald schizofreen, van alles hoorde ik in mijn hoofd. Hij wil informatie geven (het kan heel goed een ‘zij’ zijn) in ruil voor vrijlating. Zegt zelfs te kunnen vertellen wie mijn vader is… Maar het wezen is dusdanig gek, dat ik altijd zal twijfelen als hij me deze informatie zal geven. Vanuit welk oogpunt wordt mijn vader dan bepaald? En is dat eigenlijk the story of my life: wie is mijn echte vader? Wil ik het wel weten? Er zijn vadermogelijkheden die ik niet wil weten, zoals Random.

Uiteindelijk besloot ik Rhexenor te vergezellen op zijn toch naar Jeruzalem en zijn we op reis gegaan. William bleef achter om Ronardo te helpen. En nu is het natuurlijk de vraag of de angst van de priesteres Delilah bewaarheid gaat worden. Zal de Deep One worden vrijgelaten en de stad vernietigen? En wie zal daarvoor verantwoordelijk zijn, Ronardo of William?