Deel 5: Nog een vader.

Hmm, ik zat ernaast wat betreft het enthousiasme van deze familie over nog meer familie. Want ik heb Bleys ontmoet. Ook al zo’n mogelijke vader. Als ik zijn dochter ben, voldoe ik totaal niet aan zijn verwachtingen en lijkt hij het idee alleen maar irritant te vinden.

Random was niet zo verbaasd om Deirdre te zien. Zoals ik al eerder schreef: hij had ons naar de Abyss gestuurd met de bedoeling om Deirdre eruit te hengelen. Ik vroeg me af of hij ook die Phoenix had ingecalculeerd.
Al met al werd het weer zo’n familiebijeenkomst. Op het moment dat Fiona binnen kwam, kreeg ze die helm van Rhexenor onder haar neus geduwd. Ze negeerde het een beetje en ging in gesprek met Ronardo over de handschoen. Ze stelde een heleboel manieren voor om de handschoen af te doen, probleem was echter dat daarbij iedere keer de hand zelf was inbegrepen, dus Ronardo zag het, begrijpelijk, niet zo zitten. Rhexenor besloot dat het tijd was om die helm op te zetten en deed dat meteen. Toen hij het vizier naar beneden klapte zei hij dat hij bij heel veel mensen hier allemaal ‘draadjes’ zag.
Random was zeer enthousiast en geïnteresseerd. Ik vertelde wat er was gebeurd bij de Abyss, ondanks het feit dat Corwin zich aan me zat te ergeren en ook Flora wat minder blij leek. Terwijl mijn verhaal vorderde werd het me duidelijk dat Random niet aan het opvissen van een Phoenix had gedacht, ook al was dat er indirect de oorzaak van dat Deirdre hier bij ons aan tafel zat. Inmiddels niet meer trouwens, ze was erg moe en zwak en had zich naar haar kamer laten brengen.
Random dacht dat de Phoenix net zoiets was als de Eénhoorn of het Serpent, die eigenlijk misschien meer een symbool zijn van iets dan een werkelijkheid. De Eénhoorn was in Amber gezien en bij het oerpatroon. Corwin zei dat hij zelfs wel eens met de Eénhoorn én het Serpent had gesproken. Het Serpent wordt gezien als het tegengestelde van de Eénhoorn. En zo zijn er meer van die wezens/symbolen. Sommigen zouden zich verstopt hebben. Fiona zei dat je moest oppassen met al die wezens, ons soort mensen wordt gebruikt voor hun eigen doeleinden.

Corwin bleef zich maar verbazen over het feit dat Deirdre een zoon had en zo langzamerhand begon me dat behoorlijk te ergeren. Zou hij haar altijd gezien hebben als een soort onbevlekte maagd? Als het kleine zusje dat nog steeds met poppen speelt? Wat ongelooflijk kortzichtig! En dan ook nog beweren dat hij, Corwin, het geweten zou hebben als ze een zoon had (en een eigen leven zeker waar hij niets van wist). In deze korte tijd met deze familie was het me meer dan duidelijk geworden dat iedereen zijn of haar eigen zaken had waar vele familieleden niets van wisten.
Flora verwonderde zich over het feit dat er ineens allerlei kinderen van haar broers en zusters opdoken. Corwin vond het toen noodzakelijk om tegen Fiona te beginnen over haar belangstelling voor Ronardo, Random riep dat hij allang wist dat Fiona diens moeder was en Fiona zei plechtig dat ze Ronardo officieel erkende als zoon. Deze was er wat verlegen mee (wat een manier om dat zo te doen, met al die mensen aan tafel. Blijkbaar had ze er privé niets over gezegd tegen hem). Voor Ronardo kon het trouwens wel gevaarlijker worden, nu hij officieel erkend was als zoon van een Amberiet. Corwin mopperde dat hij niet ook kon gaan zitten erkennen (gelukkig niet!), want dan zou Julian er weer tussen komen. Random was stomverbaasd.
"Hebben jij en Fiona… dat had ik nu niet verwacht!"
"Nee," haastte Corwin zich te zeggen, "ik heb het nu over Morwenna."
"Wat?! Denk je nu echt nog steeds dat je haar vader bent?"
Flora besloot zich hier ook mee te bemoeien.
"Waarom zou jij de enige zijn hier met kinderen? En dan zoveel... met haar erbij zouden het er zeker als drie of vier zijn! Dat lijkt me erg sterk"
Hm, waren er dan nog meer behalve Merlijn? Fiona stookte het vuurtje ook nog maar eens op.
"Goh, ik dacht dat Morwenna een dochter van Bleys was. Ietwat dezelfde trekken, geen rood haar, maar dat heeft Ronardo ook niet. Ja, ze weet het wel zeker, want Bleys heeft het wel eens gehad over zijn dochter. Je komt toch uit Engeland?"

Eindelijk kwam er een einde aan de maaltijd. Ik ging naar mijn kamer en Corwin liep een eindje mee.
“Wat denk je daar nu van?” vroeg hij. Ik nam aan dat hij het over nog een mogelijke vader had.
"Het verbaast me niet echt. Misschien is er ook nog wel een vierde of vijfde mogelijkheid," zei ik cynisch.
"Julian wil zo graag een dochter, dat hij jou maar heeft geadopteerd," mopperde Corwin. "Het feit dat zijn valk naar jou is overgevlogen, maakt je nog geen dochter van hem. Zou hij nu echt hebben gedacht dat een valk je voldoende zou beschermen?" Ik realiseerde me dat Corwin al een paar keer over Fillipiens relatie met mij en Julian had gesproken, blijkbaar zat hem dat toch niet helemaal lekker.
Hij stelde voor om maar meteen contact op te nemen met Bleys, beter het ijzer smeden als het heet is. Ach, waarschijnlijk had hij gelijk. Dus Bleys werd via een troef hierheen gehaald.

En dan Bleys. Rood haar, baard, gekleed in rood en oranje, heeft een zwaard en diverse ringen, komt erg sympathiek over en was zeer aanwezig. Ik werd voorgesteld als zijnde zijn mogelijke dochter. Corwin en hij bespraken wanneer en waar dat dan gebeurd was, een beetje of ik er niet bij was. Ja, het was mogelijk vonden beiden, ze trokken toen rond met een leger in het Peak District. Maar hoe Julian hier nu tussen was gekomen? Die had toch daar niets te zoeken gehad?
Bleys deed enthousiast, er was niets van gemeend, merkte ik. En echt interesse had hij niet in mij.
"Als jij mijn dochter bent, zul je je beter moeten kleden." En weg was hij.

Hij liet een leegte achter. En hoe aardig ik hem ook vond, ik hoopte toch dat hij niet mijn vader was. Ik besefte ook dat er iets was (aan mij?) dat hij niet leuk had gevonden.

Corwin zei dat hij binnenkort weer weg moest. Ik vroeg hem beleefd waar naar toe, misschien ook wel omdat ik het echt wilde weten. Want ondanks alles vind ik Corwin best aardig. Net zoals ik Random aardig vind en Flora. Echt erg zou het niet zijn om hem als vader te hebben, desondanks had ik toch een voorkeur voor Julian. Maar je ouders heb je niet voor het kiezen. Van wat ik had gezien leek Corwin me waarschijnlijker als vader (en Bleys helaas ook) dan Julian. Julian lijkt me namelijk geen vrouwenversierder terwijl zijn twee broers hier overduidelijk geen moeite mee hebben. Maar je wist het maar nooit.

Oh ja, Corwin moest dus weg. En als antwoord kreeg ik te horen dat alle informatie zijn prijs had. Dus wanneer hij me iets vertelde, moest daar iets tegenover staan, ik zou een volgende keer ook wat moeten vertellen (en moest dat nu mijn vader zijn? Jee, wat een familie!). Ik kreeg er al spijt van dat ik hem die vraag had gesteld. Maar hoe zit het dan met de etikette? Je behoort toch uit beleefdheid ook interesse te tonen in mensen? Zeer verwarrend allemaal.
Corwin ging verder. Dat van de Phoenix bijvoorbeeld had hij liever niet verteld aan Random. Dat is namelijk kennis en macht.
Maar wat hij nu ging doen had daar iets mee te maken. Hij had een nieuw patroon gemaakt dat hem daardoor verantwoordelijk had gemaakt voor die wereld. In feite kon ik hem zien als de Dworkin van die wereld. Hij moet iemand vinden om dat te beschermen en hij dacht er aan om die Phoenix dat te gaan vragen.
Ik loste maar meteen mijn schuld in door te vertellen dat ik er over aan het denken was om naar huis te gaan om met mijn moeder te gaan spreken. Misschien dat zij me kon vertellen wie mijn werkelijke vader is of wie dat zeker niet is.

Nu hoopte ik maar dat ze me niet zou gaan vertellen dat ze niet mijn echte moeder is, dat zou de zaken wel heel gecompliceerd maken. Maar dat vertelde ik niet aan Corwin.

Eenmaal op mijn kamer keek ik op mijn gemak het kaartendeck door. De ene kaart die Julian persoonlijk aan me had gegeven, voelde anders aan dan de kaart van hem die in het deck zat. Ik besloot om het gewoon eens te proberen om contact te maken. Dat was er onmiddellijk, heel even bekroop me het gevoel dat hij erop gewacht had, maar nee, dat zou wat ver gaan.
Hij was blij me te zien en te spreken. Deze kaart was heel veilig, antwoordde hij op mijn vraag, ik kon vrijuit spreken. Ik begon over het hengelen in de Abyss en meteen zei hij dat hij het gevoel had dat Brand terug is…. Ik vroeg hem of dat kon, of Brand sterk genoeg was om uit die Abyss te komen. Tenslotte was hij er bijna uit, maar weer terug gegooid. Tja, zeker weten deed hij het niet, maar niets was onmogelijk, zeker niet met Brand. Toen vertelde ik hem wat er gebeurd was bij de Abyss en ondanks de waarschuwing van Corwin, vertelde ik ook over de Phoenix. Hij zei dat er wel wat legendes waren over andere Oerwezens, behalve de Eénhoorn en het Serpent. Allemaal zijn ze aan regels gebonden. Misschien was het gewoon nodig om de Phoenix weer terug te brengen, maar ook gevaarlijk.
Hij vroeg zich hardop af of ik niet beter beschermd zou zijn met een vader als Corwin. Ik vertelde hem dat ik Bleys nu ook al mogelijke vader had en ook dat ik hem ontmoet had. Hij fronste licht.
“Dat zou minder gelukkig zijn, voor Bleys is alleen Bleys belangrijk.” Hmm, dat zou wel eens de reden kunnen zijn dat Bleys niet zo blij was me te zien….

Later werd ik weer bij Random geroepen, samen met mijn twee nieuwe neven (in ieder geval heb ik een Amberiet als ouder, welke dat is moet nog worden uitgezocht, maar Ronardo en Rhexenor zijn zeer directe familie).
Deze kondigde aan dat Deirdre Rhexenor officieel had erkend als zoon. Lucky him.
Verder had Dalth opnieuw de oorlog verklaard aan Amber en Random wilde ons als onderhandelaar voor de vrede naar hem gaan sturen. Ach ja, waarom ook niet. Wat moet je anders met die nieuwe familieleden doen. We moesten Dalt maar eens gaan vragen wat hij wilde en of hij wilde stoppen met het plunderen van dorpjes. En dit was een Koninklijk Verzoek. Ai, hij wilde echt van ons af.

Later die dag heb ik in de bibliotheek nog gezocht naar informatie over roodstaarten. Maar weinig gevonden, een verhandeling over hun leven. En oh ja, interessanter: in de Schaduw Ostatia kunnen mensen praten met vogels.
Wat de legenden betreft: de Phoenix komt voor in de meeste werelden, net als de Eénhoorn, draken, wyverns en sfynxen. Erg boeiend.