Deel 34: Geen nieuws

Soms zijn er van die periodes dat ik maar bar weinig te schrijven weet in mijn dagboek. Dat zijn de tijden van veel actie, spanning en avontuur. Klinkt heel raar, maar ik zou niet weten hoe ik kan omschrijven hoe we al schietend ons een weg baanden door de Gaza-Strook. Daarbij vind ik het niet leuk om daar iets over te schrijven. Zoiets doe je, het geeft best een kick om te doen zelfs, al zou ik me moeten schamen om zoiets te vinden. Want het gaat wel om individuen.
Maar om te schrijven wat voor wapens we gebruikten (eigenlijk weet ik dat toch niet precies, het waren dingen om mee te schieten) en welke tactieken daarbij nodig waren… dat boeit me gewoon niet. Laat dat maar over aan andere familieleden.
Tja, dan heb ik de ‘pech’ om met een horde kerels mee te zijn, die wel het verschil weten tussen GUN-MX2000 en GUN-KX4578 en het ook nog leuk vinden om daarover te discussiëren. Zucht, het hadden allemaal zonen van Benedict kunnen zijn. Nou ja, we zijn in ieder geval op zoek naar zijn dochter, die vast met open armen zal worden ontvangen door mijn neven, want zij weet tenminste wel van wapens.
Dus ja, ik kan wat schrijven over die meneer Johnson die ook op een andere wereld bestaat, over die kamer die we vonden in zijn huis en dat het ons lukte om de zelfdestructie te activeren… allemaal niet erg interessant.

Wat wel leuk was, was om op dat tropische eiland uit te komen en daar die Surfer te ontmoeten, John. Deze leek voortdurend in een of andere roes te leven, zo relaxed heb ik nog niemand mee gemaakt. Wel een aardige vent hoor, maar zijn hele leven bestond uit surfen en vissen.

Uiteindelijk heeft neef Ronardo besloten mijn vader erbij te halen, nadat hij eigenlijk mij probeerde te pressen contact met hem op te nemen. Nu vind ik het fijn om mijn vader te spreken, maar vind het niet prettig om dat te doen omdat iemand anders dat zegt. Julian liet zich doorhalen, was matig enthousiast, maar was echter blij om mij te zien. En ik vind het ook fijn om hem weer te zien. Ik merk bij mezelf dat ik er trots op ben dat hij mijn vader is.