Deel 22: Het klooster

Goed, om paarden te trainen moet ik dus naar Amber. En William kan beter niet naar Amber, volgens eigen zeggen. Of beter gezegd: Delwin heeft het hem afgeraden. Natuurlijk speel ik met de gedachte om toch te gaan en hem onder de hoede te laten van neef Ronardo. Maar wat als er nu iets gebeurt terwijl ik weg ben? Ik heb die verantwoordelijkheid voor William op me genomen en kan er niet zomaar onderuit omdat ik zin heb om even wat anders te doen.
Mijn vader wilde wel kennis maken met William, misschien meer omdat ik het vroeg dan omdat hij werkelijk nieuwsgierig was. Lollig om het gezicht van mijn vader te zien toen William opmerkte dat hij aan ‘onze kant’ stond. Voor de ‘good guys’ dus. Alleen vanwege het zwaard dat hij heeft, dat schijnt een anti demonenzwaard te zijn. Haha, Julian de ‘good guy’ . Niemand in de familie ziet hem zo en ik geloof dat hij dat allang best vindt.
Ik zou graag meer willen weten van Arden. Die ruïnes die er zijn, klinken erg interessant. Ruïnes in een woud, geweldige combinatie. Eigenlijk zie ik daar wel een stukje toekomst voor mezelf, wachter van de ruïnes van Arden. Klinkt bezopen, toch denk ik dat er behoefte aan is. Mijn vader heeft zijn handen vol aan Arden zelf, die ruïnes interesseren hem maar matig. Of zou hij het zien als bemoeizucht? Maar eens over praten met hem.
Ik vind dat wel wat. Wachter van bepaalde sites, plaatsen. Zoals die Toren van 12 werelden en de Fontein. Ronardo schijnt een eigen wereld te hebben, daar ben ik nog niet zo naar op zoek. Ooit misschien wel en dan zal het vast een soort Arden zijn.
En verder merk ik niet genoeg te weten van kruiden. Ik denk dat het een noodzaak is om daar meer over te weten te komen.

We zijn in de ruïnes van een oud klooster geweest. Daar was het grondig mis, de geest van de abt die de boel verziekte. Mijn geest is niet voldoende afgeschermd tegen zo’n soort geest die als het ware gilt in je oren. William bleek daar helemaal geen last van te hebben. Hij heeft zijn geest heel goed afgeschermd. Zo goed dat hij zelf niet weet wie hij is. Het heeft dus voor en nadelen. Mijn vader heeft gelijk, William staat het goede voor, maar maakt gebruik van zeer duistere krachten. Hoe anders moet het geweest zijn in de tijd van Osric en Finndo? En wat heeft Benedict daar nog van mee gekregen?
Ronardo had Bleys getroefd die doorgehaald wilde worden. Deze maakte natuurlijk meteen een opmerking over mijn haar. Een parapluutje, die vent is niet helemaal lekker! Geen wonder dat mijn moeder het goed met hem kon vinden, die zit ook altijd zo te zeuren over kleding en uiterlijk vertoon. Hoewel ik mijn kledinglijn toch ga veranderen. Maar dat is niet naar aanleiding naar de opmerkingen van Bleys. Tenminste, dat hou ik mezelf voor. Misschien dat me dat een beetje heeft beïnvloed. Maar de tweede ontmoeting met Sand heeft daar mee te maken en in mindere mate Flora.
Voor die kleding wil ik me echter ook nog laten adviseren door iemand die er echt verstand van heeft en die niets te maken heeft met Huis Amber. De kleuren heb ik aardig in mijn hoofd, nu zoek ik nog een goede garderobe, zowel geschikt voor onderweg als voor huiselijk gebruik. En natuurlijk iets voor speciale gelegenheden, maar dat is veel minder dringend.
En dan Caine. Hij wist inderdaad welk stukje patroon er ontbrak naar mijn gevoel. Ik dacht het Oerpatroon, maar tijdens ons gesprek, besefte ik dat het vreemd was dat er bij al die patronen geen Vuurpatroon leek te zijn. Dat is er dus wel en alleen Caine weet dat, de rest van de familie niet. Zegt hij, maar Julian weet het ook. Tenslotte verwees hij me naar Caine toen ik hem zei dat er iets miste.
Caine is bereid om ons naar dat Patroon te brengen als we de tijd rijp achten. Nu nog niet, ook hij denkt dat het niet verstandig is om naar Amber te reizen voorlopig.
Random heeft Coral aangesteld als Peet van William. Ze heeft meteen geregeld dat hij een troevendeck kreeg en twee toverboeken uit Jasra’s verzameling. Ik kreeg het koud toen ik die boeken zag.
Ronardo en ik hebben nu wel een idee waarom William steeds dat koffertje overal mee heen zeult. De sabel die er in zit, is voorzien van edelsteentjes. En wat we weten van magie is dat spreuken ergens in gehangen worden. Heel goed mogelijk dat die steentjes daarvoor zijn, hoewel William nog steeds niet weet wat hij doet en hoe. Maar dat koffertje is altijd bij hem, ook al probeert hij er soms af te komen.

De volgende wereld was Transylvanië. Luguber, somber en miezerig. Hoeveel van dat soort werelden moeten we nog door eer we bij Dark End zijn? En waarom wil mijn vader eigenlijk dat ik daar heen reis? Voordat we daar zijn ben ik vast al gek!