Deel 23: Transylvanie

In Transylvanië brachten we een bezoekje aan ene Frederik von Fronkenstien. Eén of andere idiote wetenschapper, kleinzoon van ene Victor, die voor de ‘wetenschap’ lijken van het kerkhof afsleepte en van de goede onderdelen een nieuw mens aan elkaar naaide. Een vleesgolem schijnt dat te heten volgens Ronardo. Frederik zag het meer als een vooruitgang als je dode mensen weer tot leven kon wekken. Op een bepaalde manier had hij gelijk, wat als iemand net dood is, maar hij leek zich niet te interesseren voor de grenzen. Daarmee bedoel ik: hoever ga je met deze experimenten en hoe lang is ‘net dood’. Om nog maar niet te spreken over respect voor de doden. Nu was dat in Transylvanië een heikel iets, want de doden wandelden weg uit hun graf.
Ik heb bij Frederik thuis wat in het Necronomicum zitten lezen, een heel griezelig boek. Maar het stond in de kast, dus ik moest de kans waarnemen. Ik heb er in zitten lezen en bladeren tot ik het echt niet meer aankon en toen terug gezet. Natuurlijk was het de volgende ochtend weg. Corwin vond het stom van me dat ik het boek niet bij me had gehouden, zo’n Necronomicum laat zich niet zomaar vinden. Zal best, ik vind het een rotboek en vraag me keer op keer af in wat voor smerig nest ik me heb gewerkt door mijn aanbod ‘Het probleem met de Wachter in Arden’ op te lossen. Ik vind het occulte helemaal niet interessant of intrigerend zoals Flora en Eric. Leefde Eric nog maar, dan had ik wat in zijn bord kunnen leggen. Soms, heel soms, kan ik me de opmerkingen van Ronardo over mijn vader, die hier geen zin in heeft, heel goed voorstellen. Ik weet beter, hij heeft echt andere dingen aan zijn hoofd, maar soms vraag ik me inderdaad af waarom ik dit allemaal moet doen. Het antwoord weet ik ook: ik heb het zelf aangeboden en op deze manier leer ik wat van werelden.

Corwin is dus weer terug. Een vreemd verhaal van Rhexenor die hem terug gewenst heeft bij de Eénhoorn. Helemaal normaal is dit alles niet, Corwin is in zijn eigen idee niet eens kwijt geweest, na het verslaan van Jasra is hij naar zijn eigen Patroon gereisd, liep dat, en toen hij in het midden uitkwam, was hij ineens bij Rhexenor.
Het hele gesprek met Caine, waardoor hij er eerder van overtuigd was dat Julian mijn vader was, heeft hij niet gehad, Nu denkt hij weer dat ik zijn dochter ben, want hij is van de drie het vaakst met mijn moeder naar bed geweest. Dus meer kans. Bovendien zou mijn moeder hem het leukst hebben gevonden… ik besloot om hierop niets te zeggen.
Terug naar af… Ik heb dus weer gewoon 3 vaders. Bleys is er van overtuigd dat ik zijn dochter ben, want in zijn wereld is hij de enige die vrouwen zwanger kan maken. Julian weet het al een poosje zeker, al weet ik niet waarom en nu denkt Corwin het ook weer zeker te weten. Ik vraag me af of Corwin weet dat, in de tijd dat hij afwezig was, Julian me heeft erkend. Ik heb het hem niet verteld, maar het zal niet lang duren voor hij er achter komt.
Ik heb een lijstje van hem gekregen met titels van boeken. Die moet ik lezen als ik ze tegen kom. Heb ik vast nut van voordat ik bij Dark End ben. De titels alleen al… brrr.
Op zich was het een informatief gesprek met Corwin, ook al is hij niet helemaal zichzelf. Het kan zijn dat dit een kopie van hem is, blijkbaar kan dat gebeuren als er plotseling een invloed, zoals de Eénhoorn, komt op Patroon. In dat geval zit er nog steeds ergens een Corwin. De echte Corwin dan. Moeilijk hoor.
We kwamen niet zomaar weg uit die wereld. Corwin wel, die troefde naar Caine. Wij besloten met paarden en koets te gaan. Want Frederik wilde ook niet langer blijven, toen ik ergens in een boek had gevonden dat je Transylvanië alleen maar uit kon komen door de Heer van het Land te verslaan. Dat was dan Vlad de Dracuul en vampieren zijn heel gevaarlijk voor ons Amberieten.
Op het midden van de weg stond een meisje in haar doodskleed die vroeg om hulp. Ik wilde dat eerst overlaten aan de mannen van het gezelschap, maar algauw was het duidelijk dat ze weinig hulp van die kant kon verwachten. Ik dacht te helpen door een zwaard door haar heen te steken, het was duidelijk dat ze al dood was, maar ze bleef een levende dode die het koud had en die achterna gezeten werd. Uiteindelijk hebben we het lijk bij Frederik in de koets gezet en gemaakt dat we die wereld uit kwamen.
Dat is gelukt. We kwamen terecht bij een kerkhof. De dominee aldaar heeft er zorg voor gedragen dat het meisje netjes begraven werd en ons heeft hij van een vervloeking afgeholpen. Hij was helemaal niet verbaasd over het lijk en de vervloeking. Maar niet vreemd als je bedenkt dat hij de Godsdienst van de Phoenix praktiseerde.
Daarna zijn we naar het plaatsje Middelburg gereisd in hebben onze intrek in de herberg aldaar genomen. Jaren 50 in Holland. Ik weet nu wat een radio is en wat auto’s zijn.

Julia heeft contact met me opgenomen. Leuk om weer met haar te spreken. Ik vertelde iets over William. Ze deed me de groeten van Jurt en vertelde dat iemand die een kennis is van Despil (broer van Jurt) naar Rhexenor heeft gevraagd met betrekking tot een afspraak die hij niet is nagekomen. Despil en Rhex staan nu niet al te gunstig bekend in Chaos. Jurt heeft verder een grap uit proberen te halen met Merlijn. Iemand van Chaos heeft Corwin gevangen gezet en het kan niet dat hij weer terug is.
Ze stelde voor om het hele stel mee te nemen naar de Fontein. Kunnen ze Jurt ontmoeten en ze heeft boeken die misschien beter zijn voor William dan die van Jasra.

Al met al niet zo erg tevreden over mezelf de laatste tijd. Het gevoel dat ik stuurloos rond drijf, me laat sturen door anderen en niet meer durf te doen wat ik wil. Het gevoel dat ik bezig ben met dingen die niet bij me passen, bezig het continu mensen naar de zin te maken. Het kan me niet eens meer schelen wie mijn vader is bijvoorbeeld, dat is ernstig. Ik begin me zorgen te maken over mijn moeder, zij zou wel eens heel interessant kunnen zijn voor die wezens. Niet één maar drie Amberieten! En ik heb contact gehad met één van die wezens.
Ik weet echter niet goed wat ik moet doen om haar te beschermen. Zelfs niet met wie ik er over zou kunnen praten. Deze familie is één grote puinhoop! En om nu alweer bij Caine aan te komen zeuren….